Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje osobom posiadającym obywatelstwo polskie, zamieszkującym i przebywającym na terenie Rzeczpospolitej Polskiej a także cudzoziemcom zamieszkującym i przebywającym na terenie RP posiadającym zezwolenie na pobyt stały lub status uchodźcy, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

     Pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie udziela się osobom i rodzinom, w szczególności z powodu:

–    ubóstwa,
–    sieroctwa,
–    bezdomności,
–    bezrobocia,
–    niepełnosprawności,
–    długotrwałej lub ciężkiej choroby,
–    przemocy w rodzinie,
–    potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi,
–    potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
–    bezradności w sprawach opiekuńczo- wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach wielodzietnych lub niepełnych,
–    brak umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej całodobowe placówki opiekuńczo- wychowawcze                                                                                         
–    trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,
–    trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego,
–    alkoholizmu lub narkomanii,
–    zdarzenia losowego lub sytuacji kryzysowej,
–    klęski żywiołowej lub ekologicznej.

       Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje osobom i rodzinom, których dochód nie przekracza:
na osobę w rodzinie 514 zł
na osobę samotnie gospodarującą 634 zł

Osoby będące w szczególnie trudnej sytuacji, których dochód przekracza kryterium dochodowe dla rodziny lub osoby określony w ustawie o pomocy społecznej, mogą ubiegać się  o tzw. zasiłek celowy specjalny.